Αρχική σελίδα (εισαγωγή) – Η πρώτη συνάντηση με το κτίριο –Κατευθυνόμενοι προς τον φωτεινό θάλαμο – Ανάλυση του χώρου - Αντιδράσεις – Μαρτυρίες νοσηλεύτριας

¨Φωτεινός θάλαμος¨ ήταν η φράση που μου ήρθε στο μυαλό καθώς πέρασα τη μεγάλη άσπρη πόρτα του δευτέρου ορόφου με την ταμπέλα 5ος θάλαμος.
Με το που μπαίνεις αντικρίζεις έναν τοίχο με 4 ορθάνοιχτα παράθυρα και άλλα 11 ερμητικά κλειστά από τα οποία τα 9 βλέπουν προς τη δύση έχοντας θέα ολόκληρο τον κορινθιακό κόλπο και τα υπόλοιπα προς το νότο και προς την ανατολή. Για το λόγο αυτό και το δωμάτιο είναι ηλιόλουστο καθ όλη την διάρκεια της μέρας.
Τώρα πλέον ο θάλαμος αυτός έχει καταντήσει μαζί με όλο το κτήριο ερειπωμένος και άδειος. Οι τέσσερεις τοίχοι του θαλάμου, φαίνονται ολόκληροι, χωρίς κάτι να τους εμποδίζει. Ο ένας από τους τέσσερεις τείχους μάλιστα, φιλοξενεί ένα graffiti με μπλε μπογιά. Το μόνο που ταράσσει αυτή την αυστηρή γεωμετρία του χώρου είναι ένας νιπτήρας που πιθανώς χρησιμοποιούσαν οι γιατροί για διάφορους λόγους.
Ολόκληρος ο θάλαμος είναι περίπου 57 τετραγωνικά μέτρα με την δυτική του όψη να ξεπερνά τα 19 μέτρα. Αποτελείται από δυο πόρτες από τις οποίες η μια οδηγεί στην κύρια είσοδο του δευτέρου ορόφου και η άλλη σε άλλα δυο μικρότερα δωματιάκια.

Σύμφωνα με μαρτυρίες ο θάλαμος αυτός φιλοξενούσε σε μια σειρά από κρεβάτια ετοιμόγεννες γυναίκες ή γυναίκες που γέννησαν πρόσφατα. Για το λόγο αυτό και στο θάλαμο συνεχώς περιφέρονταν συνεχώς νοσηλεύτριες και γιατροί ενώ οι ήχοι που άκουγε κανείς στο χώρο εκείνο, ήταν από συνομιλίες μεταξύ των μυτερών από τα διπλανά κρεβάτια, από κλάματα μωρών και από τις συμβουλές των ιατρών και των νοσηλευτριών στις περιθάλπουσες.

Σήμερα το μόνο που ακούει κανείς είναι τα βήματα του καθώς περπατάει πάνω στα μπάζα του νοσοκομείου. Και αν κάτσει ακίνητος, αυτό που θα ακούσει είναι τα μυστριά των εργατών από την διπλανή πολυκατοικία και καμιά φορά τις φωνές τους και τα γέλια τους. Μάλιστα κάθε μισή ώρα ακούγεται και ο χτύπος του ρολογιού από το καμπαναριό της διπλανής εκκλησίας.